Yeni bir araştırma depresyondaki insanların hüzünlü müzikleri negatif duygularını sürdürmek için dinlemediklerini ortaya koydu.
Müziğin ruh halimiz üzerindeki güçlü etkisinden az çok hepimizin haberi vardır. O an için oldukça neşeli hissediyor olabilirsiniz, fakat radyoda denk geldiğiniz son derecede hüzünlü bir müzik eve asık suratlı bir halde varmanıza dahi neden olabilir- elbette ki durum tam tersi şekilde de gerçekleşebilir. Fakat bir çoğumuz için bu etkiler o kadar da büyük önem arz etmiyor.
Peki ya depresyondaki insanlar, onlar için de durum aynı mıdır? İşler burada daha ciddi bir hal almaya başlıyor. Birkaç sene önce yayınlanan ilgi çekici bir araştırma, depresyon tanısı konmuş insanların ruh halini yükselten müziklerden ziyade hüzün verici müzikler dinlemeye veya görsellere bakmaya yatkın olduklarını öne sürüyor.
Tartışma yaratan diğer bir çıkarım ise depresyondaki insanların düşük ruh hallerini sürdürecek davranışlarda bulunuyor olmalarıydı. Emotion akademik dergisinde yayınlanan yeni bir çalışma bu eski bulguları tekrarlarken, depresyondaki insanların hüzünlü müzikleri negatif duygularını devam ettirebilmek için dinlemekten ziyade bu müzikleri rahatlatıcı, hatta belki de neşelendirici buldukları için dinlemeyi tercih ettiklerini gösterdiler.
South Florida Üniversitesi’nde bu yeni araştırmayı yöneten Sunkyung Yoon “Bu yeni araştırma bugüne kadar yapılmış, insanların hüzünlü müziklere yönelik tercihlerini depresyon-temelli inceleyen ve bunun nedenlerini ortaya koyarken birçok değişik araç kullanan ilk araştırma olma niteliğinde.” diyor.
Araştırma, depresyon tanısı konmuş 38 kadın lisans öğrencisi ile depresyon tanısı konmamış 38 kadın lisans öğrencisi ile gerçekleştirildi. Araştırmanın ilk kısmı 2015’te yayınlanan ve depresyondaki insanların üzücü müzikler dinlemeyi tercih ettiklerini ortaya koyan çalışmada kullanılan araç ve yöntemleri tekrarlamaktan oluşuyordu.
Katılımcılara 30 saniyeden oluşan hüzünlü, neşeli ve nötr etkiye sahip pasajlar dinletildi (Samuel Barber’in Adagio for Strings’ini ve Avi Balili’nin Rakavot’unu dinlediler.) ve gelecekte hangi pasajı dinlemeyi tercih edebilecekleri soruldu. Bir önceki çalışmanın bulgularını başarılı bir şekilde tekrar eden bu yeni araştırmada, Yoon ve ekibi depresyon tanısı konmuş katılımcıların hüzünlü müzik pasajlarını seçmeye eğilimli olduğunu ortaya koydu.
Fakat, eski çalışmaya kıyasla, Yoon’un ekibi katılımcılara neden böyle bir tercihte bulunduklarını da sordular. Depresyon tanısı konmuş ve hüzünlü müzikleri tercih eden katılımcıların çok büyük bir çoğunluğu hüzünlü müziği daha rahatlatıcı veya daha sakinleştirici buldukları için bu tercihte bulunduklarını söylediler.
Çalışmanın ikinci kısmında ise katılımcılara enstrümantal film müziklerinden, hüzünlü, korku verici, nötr, yüksek enerjili ve düşük enerjili müziklerden oluşan 10 saniyelik 84 çift ses klipi dinletildi. İlk aşamadaki gibi katılımcılar yine bu müziklerden hangilerini gelecekte dinlemek isteyebileceklerine karar verdiler. Daha sonra katılımcılara aynı müzikler tekrar dinletildi ve bu sefer katılımcılardan bu müziklerin duygu durumları üzerindeki etkilerini anlatmaları istendi.
Araştırmacılar depresyon tanısı konmuş insanların çok büyük bir oranda hüzünlü veya düşük enerjili müzikleri tercih ettiğini gördüler (korku verici müzikleri tercih etmiyorlardı). Depresyondaki insanların negatif duygularını sürdürmek için hüzünlü müzikler dinlediğini öne süren yaygın kanıya rağmen hüzünlü veya düşük enerjiye sahip müzikleri seçen depresyondaki katılımcılar bu müzikleri dinledikten sonra “daha mutlu” ya da “daha az mutsuz” hissettiklerini dahi söylediler.
Her ne kadar sağduyu bizlere depresyondaki insanların hızlı ve mutlu tonlara sahip müzikleri irrite edici veya rahatsız edici bulabileceğini söylese de şu an için bu çalışma neden depresyondaki insanların düşük enerjili veya hüzünlü müzikleri neşelendirici bulduğunu açıklamaya yetmiyor. Yoon ve ekibi çalışmalarında oldukça kısıtlı bir grup kadın lisans öğrencisini incelediklerini ve müziklerin katılımcılar üzerindeki duygusal etkilerine oldukça kısa bir süre boyunca baktıklarını, bu yüzden daha fazla araştırma yapılması gerektiğini söylüyor.
Buradan çevrildi: Why Do People With Depression Like Listening To Sad Music?
Hazırlayan: Sıla Özeren
