Evrenin en gizemli ve muamma varlıklarından biri olan kara delikten enerji üretmek mümkün mü? Yoksa, Kara Delik Enerji Santrali gibi projeler henüz bir hayalden mi ibaret?
Kara delik tüm gizemiyle aslında birçoğumuzun zihninde tehlikeli bir noktada. Durdurulamaz ve yıkıcı bir varlık olarak biliyoruz. Kara delik, çok sayıda bilimsel araştırma ve tartışmalara konu olmuş olsa da, hakkında hala kesin bir bilgiye varılamamış hala muamma varlıklardan biri. Peki bunca çalışmalara ve araştırmalara rağmen neden hala bu kadar gizemli? Tüm bunların yanı sıra; kara delik, evren için sonsuz bir enerjinin anahtarı olabilir mi?
Bilim insanlarının kara delik ile ilgili araştırmaları ve soruları son sürat devam ediyor. Şimdiler de ise akıllardaki en büyük sorulardan biri, inanılmaz bir güce sahip olan kara delikten enerji üretilip üretilemeyeceği. Kara delikler çekim alanlarına giren cisimleri inanılmaz bir kuvvet ile atomlarına dek parçalıyor. Hatta öyle ki, kalan atomlar da parçalanır ve bunun sonucunda inanılmaz bir enerji açığa çıkıyor. Açığa çıkan bu enerjinin bir kısmı kara delik tarafından yutulur, geriye kalanı ise uzaya savruluyor. Öyleyse kara delikten böylesine ciddi bir enerji açığa çıkıyorken bu enerji neden elde edilmiyor sorusu akılları kurcalıyor. Aslında yapılması gereken tek şey ortaya çıkan bu enerjiyi toplamak gibi gözüküyor. Ne var ki, bu düşünüldüğü kadar mümkün değil. Çünkü, bilinen en yakın kara delik bile bize bin 500 ışık yılı uzaklığında. Yani herhangi bir kaynak ve yöntem ile bize en yakın kara deliğe ulaşabilmek olası değil.
Ancak elbette bilim insanları bu sorunun peşini bırakmıyor ve ortaya “Penrosa süreci” adı verilen bir olasılık ortaya çıkıyor. Penrosa süreci aslında bir diğer deyişle, “sanal parçacıklar” olarak da adlandırılıyor. “Hawking Radyasyonu” üreten parçacık-antiparçacık çiftlerinden birine enerji verebiliyor. Ancak bu antimadde çiftleri, uzay-zaman dokusundaki kuantum dalgalanmaları nedeniyle sürekli yaratılıyor ve yok oluyor. Bilim insanlarına göre bir diğer olasılık ise: “Blandford- Znajek Süreci.” Bu sürecin ise vaat ettiği olasılık, dönen bir kara deliğin dönme enerjisini çıkarmak için harici bir manyetik alan kullanmasıdır. Yani, kara delik, birikim diskinin manyetik alanında dönen büyük bir iletken gibi davranıyor. Manyetik alan çizgileri kara deliğin etrafında sürüklenerek plazma jetlerini zıt yönlere fırlatıyor. Bunun ise enerjik plazma jetlerini yaratan süreç olduğuna inanılıyor.
Elbette bütün bunlar birer olasılık… Glasgow Üniversitesi’ndeki bilim insanları tüm bu olasılıklar için şöyle bir cevap yöneltiyor: ”Süper gelişmiş bir uzaylı uygarlığı bir kara deliği enerji kaynağı olarak kullanabilir.” Elbette bu, mevcut teknoloji ve bilgilerle şu an için bile ciddi bir iddia olarak karşımıza çıkıyor. Ancak şunu anlıyoruz ki, eğer kara delikten enerji üretmenin bir yolunu bulabilecek teknoloji ve bilgiye erişilebilirse, evren için sonsuz bir enerji kapısının kilidi açılacak.
Hazırlayan: Dilanur Akbaba
